De gevel is per definitie het gezicht van een gebouw. Het is wat je aan de buitenkant kunt zien dat het interieur beschermt, metselwerkfineer. Een gevelsysteem omvat alle designelementen van het exterieur met de componenten die nodig zijn om ze te verankeren of aan de buitenkant van het gebouw te bevestigen. Sommige bouwstijlen, zoals de Art Nouveau-beweging van de late 19e - begin 20e eeuw, hadden zeer decoratieve gevels met organische vormen die uitgebreide planten suggereren, verweven met menselijke figuren.
Naarmate de industrialisatie toenam, zocht Art Nouveau een terugkeer naar de schoonheid en vooral de natuurlijke vloeiende lijnen van planten. Het woord gevel komt oorspronkelijk van het Italiaanse woord „facciata, en wordt gedefinieerd als de buitenkant of alle buitenvlakken van een gebouw. De term wordt vaak gebruikt om alleen naar de hoofd- of voorkant van een huis te verwijzen. De gevel was aanvankelijk een massieve structurele wand die het dak ondersteunde, optioneel voorzien van gaten om lucht of licht binnen te laten.
Gemaakt van één materiaal, product of productcombinatie, zoals steen of bakstenen en mortel, zorgde het voor structurele weerstand en beschutting. Regen en wind werden buiten openingen gehouden door beweegbare elementen, zoals ramen, deuren of luiken. De behoefte aan een optimaal gebruik van hulpbronnen zorgde voor een overgang van gestapelde naar opvulwanden, die de basis vormden voor de scheiding van de gevel van de enige dragende functie. Naast nieuwe eisen voor het binnenmilieu, comfort en energieverbruiksproblemen, ontwikkelde het gevelsysteem zich tot een complexer systeem waarbij meerdere lagen zorgden voor het bereiken van betere prestaties en klimaatbeheersingsniveaus (Knaack, 201. Facade is een structureel ontwerppatroon dat zorgt voor een vereenvoudigde interface naar een bibliotheek, een framework of een andere complexe reeks klassen.
Deze classificatie omvat gevels die traditionele bouwmaterialen gebruiken zoals baksteen, steen, hout, keramiek, rendering, enz. Verschillende gebouwen in Washington DC weerspiegelen neoklassiek ontwerp geïnspireerd door de oude Grieken, waaronder het Capitool, het Witte Huis, de National Gallery of Art, en het Treasury Building. Herzieningen in de tweede editie omvatten een update over testmethoden, recente gevelbranden, trends in de regelgeving, nieuwe tests voor blootstelling aan bosgebieden in de stedelijke interface (WUI) en een discussie over het gebruik van desktopstudies om de ontvlambaarheid van gevels van gebouwen te evalueren. Ontvlambaarheid van gevels is onlangs actueel geweest na vele spraakmakende hoge bouwbranden, waaronder de tragische brand in de Grenfell Tower in het VK.
Een breed scala aan gevelbehandelingen en -vormen kan worden gecreëerd met behulp van lichte stalen wanden, waaronder grote lintramen, gebogen en hellende wanden, en met projecties zoals zonwering of balkons. Om een gevel als zwaargewicht te beschouwen, moet het gemiddelde gewicht, inclusief de massieve en holle elementen, hoger zijn dan 100 kg per vierkante meter.
